تاریخ، سیاست و جغرافیایی امارات 

ابتدا بهتر است که با ویژگی‌های مختلف امارات آشنا شویم تا با استراتژی بهتری بتوانیم برای صادرات به دبی اقدام کنیم. از منظر جغرافیایی، این کشور بیشتر در محصور آب قرار گرفته است. امارات از یک طرف با خلیج فارس، از طرف دیگر با دریای عمان به دریا راه دارد.

عربستان و عمان دو کشوری هستند که با امارات دارای مرز زمینی بوده و با قطر و ایران نیز مرز آبی دارد. آب‌وهوای این کشور حاشیه خلیج فارس همانند سایر کشورها گرم و خشک و به صورت بیابانی است. هر چند که مناطق شرقی آن هوا معتدل‌تر و کوهستانی است.

با این حال، تنها بخش بسیار اندکی از زمین‌های آن قابل کشت بوده که همین مساله، امارات را به یکی از واردکننده‌های محصولات کشاورزی و محصولات غذایی کرده است. به لحاظ تاریخی نیز، این کشور همواره محل توجه قدرت‌های مختلف بوده که آخرین نمونه آن بریتانیا بود.

بعد از خروج بریتانیا، در سال 1971 به استقلال خود دست یافته و تاکنون نیز خاندان آل نهیان بر آن حکومت می‌کنند. بنابراین احزاب و جریان سیاسی متعددی در امارات متحده عربی حضور ندارند و سیستم قدرت کاملا متمرکز است. 

 مردم امارات؛ ویژگی‌های فرهنگی، اجتماعی و جمعیت‌شناختی 

همسایه جنوبی ایران یکی از منحصر به فردترین کشورها به لحاظ جمعیت‌شناختی است. چرا که غیراماراتی‌ها سهم بیشتری از اماراتی‌های اصیل در جمعیت آن دارند.

غیراماراتی‌ها، افرادی از سراسر کشورهای جهان هستند که برای کار، سرمایه‌گذاری و فرصت‌های اقتصادی به آنجا مهاجرت کرده‌اند. بنابراین به لحاظ فرهنگی و اجتماعی نیز با یک کشور بسیار متنوع روبرو هستیم که ترکیبی از اقوام، مذاهب و فرهنگ‌های مختلف را در برمی‌گیرد.

تنوع فرهنگ‌ها در امارات و خصوصا دبی باعث شده تا شکل‌گیری ارتباطات تجاری برای اکثر افراد تسهیل شود. جدول زیر نشان‌دهند جمعیت امارات در سال 2019 و ویژگی‌های فرهنگی و اجتماعی آن است. 

 اقتصاد امارات 

 کشور کوچکی در حاشیه خلیج فارس که اقتصاد آن به اندازه بسیاری از کشورهای مهم دنیا تاثیرگذار است. اقتصاد امارات بر پایه‌های مختلفی از قبیل نفت، گردشگری و خدمات استوار بوده که آن را در زمره یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان قرار داده است.

به نحوی که میزان تولید ناخالص داخلی آن در اکثر مواقع همتراز با کشورهای صنعتی اروپایی است. امارات و خصوصا شهر دبی یکی از سرمایه‌پذیرترین نقاط دنیا محسوب می‌شود که سرمایه‌های شرکت‌ها، افراد و دولت‌های مختلفی را به جذب کرده است. در جدول زیر اطلاعات مناسبی از وضعیت اقتصاد این کشور در سال 2019 ارائه شده است.

 آنچه از تجارت امارات با جهان و ایران باید بدانیم

 شاید اگر کشور امارات خصوصا شهر دبی را به عنوان مرکز دادوستد و تجارت جهان بدانیم، چندان قلم به اغراق نرانده باشیم. این کشور در کنار یکی از بهترین و مهم‌ترین شاهراه‌های آبی جهان یعنی خلیج فارس و تنگه هرمز قرار گرفته که تجارت با دوردست‌ترین نقاط دنیا را نیز تسهیل می‌کند.

در میان شرکاء تجاری امارات، چین و آمریکا و برخی از همسایگان نقش برجسته‌تری نسبت به سایر کشورها دارند. نفت و مشتقات نفتی اصلی‌ترین محصولی است که صادر می‌کند و در مقابل واردکننده بسیاری از گروه‌های کالایی است.

کشاورزی امارات چندان نقشی در کیک اقتصاد این کشور نداشته و این مساله می‌تواند برای تجار کشورمان یک نکته مثبت تلقی شود. البته نباید این نکته را فراموش کنیم که بسیاری از کالاهای جهان به امارات متحده عربی وارد و از آنجا به کشورهای دیگر مجددا صادر می‌شود. در ایران نیز واردات از دبی و امارات، نقش قابل توجهی در تامین نیازهای صادراتی دارد. 

بیشترین واردات امارات از کدام کشورهای جهان است

 آمارهای سازمان تجارت جهانی (WTO) نشان می‌دهد که برخی کشورها از جمله چین و آمریکا نقش برجسته‌ای در تامین نیازهای وارداتی امارات دارد. به نحوی که براساس آمارهای سال 2018، بیشترین میزان کالا از جانب چین به امارات صادر شده که 14و54 درصد از نیازهای وارداتی آن را شامل شده است.

نقشه زیر اطلاعات خوبی از شرکاء این کشور حاشیه خلیج فارس در واردات سال 2018 ارائه می‌دهد. 

 براساس داده‌های فوق بعد از چین بیشترین میزان صادرات به امارات به ترتیب توسط کشورهای هندوستان (8.82 درصد)، آمریکا (8 درصد)، ژاپن (5.28 درصد)، آلمان (4.18 درصد)، انگلستان (2.94 درصد)، ویتنام (2.93 درصد) و ایتالیا (2.54 درصد) صورت گرفته است. 

بیشترین صادرات امارات به کدام کشورهای است؟ 

صادرات امارات نسبت به واردات آن کمتر بوده و بیشتر شامل محصولات نفتی و سوخت‌های فسیلی است. براساس آمارها در سال 2018 کشور عربستان سعودی بیشترین میزان کالا را از امارات وارد کرده که به میزان 6.84 درصد بوده است. کشورهای واردکننده کالا از امارات به ترتیب میزان واردات کالا در نقشه زیر نمایش داده شده‌اند.